کوه ها
سرگردان سرگردانی خویشند
و آسمان,
با تن پوشی از ابر,
فرمانبردار زمستان سپید!
وقتی با خیال بهار درختی به خمیازه خواب میرود
من
سرگردان نگاهی میمانم که
در خیابان ها جا میماند!
